ADİL BEDEN
Başa çıkmak ya da baştan çıkmak…
Sabretmenin zorluğu biner omuzlarına. Ne bir adım ileri
gidebilirsin ne de bir adım geri. Nefesinin içine dolarken soluk borunun
çeperine çarpışı olur ya, ufunetler basar sana. Haksızlık böyle bir şey işte!
Bir damla suyu esirger çöllere düşünce. Küçücük ışık süzmesini vermez sana
zifiri karanlıkta. Avuçlarına yürümez kanın. Bileklerin sımsıkı olur; duyusunu
kaybedersin elinin, ayaklarının. Gözlerin kapanacakken yeni şoklar iner
retinalarına. Kaslarındaki kramplar sesini bile çıkarmana engel. Midenin ortasına
kurulmuş soğan büyüklüğünde ağrı. Sonra yayar kokusunu önce karnına, oradan
kalbine, bedenine… Tek kapsülle paçayı sıyıracağını sanarsın da hissizlik geçer
önüne. Tıkanırsın.
Adalet başka geceye kalır.
0 yorum:
Yorum Gönder
Yorumunuzu yazın gönderin, hakaret içermediği takdirde en kısa sürede yayınlayacağız. Anlayışınız için teşekkürler :)