TOPRAK ZAMANDI

terk edip gittim kendimi

dört duvarın arasında.

bilmediğim bir yerdeyim şimdi

yalnızlık mı yoksa

ceketim mi ağır gelir omuzlarıma

koşuyorum karanlığa

sağanak dindi

girince ateşten bir sığınağa

alev alev yanıyor ruhum

kimin umrunda?

düşlerimi sırılsıklam eden

yağmurlar olmasın da

susadım

öylesine susadım ki

buz gibi bir aşka

içebilirim onu

herhangi bir kadının

dudaklarından kana kana

ama hazırım

elbet bitecek bir gün

yürüdüğüm bu kaldırım

geriye izler kalacak

yürürken bıraktığım