İNANDIM BEN
Orta şekerli
kahveydi
Çayın demine
sığınan anılar
İki sözcük
arasına serpilmiştim
Sadece iki
sözcük, detay yok
Doğum ve
ölüm.
Tek bedendeydim
başlarda
Gerçeklerin
koynunda yatıp kalkıyordum
Her sabah
farklı kokularda
Aynı hisle
yeniden doğarak:
İhtiras.
Yoğun bekleyişlere
kapalıydım
Matem görünce
değişiyordum…
Hırçın,
gözü pek.
Güçlüydüm,
dağları deviriyordum
Olamaz dendi
sonra bana
Sen insansın!
0 yorum:
Yorum Gönder
Yorumunuzu yazın gönderin, hakaret içermediği takdirde en kısa sürede yayınlayacağız. Anlayışınız için teşekkürler :)