TOPRAK ZAMANDI

Mesela korkuyorsan eğer ,

Beklermiş kışın güçlü kolları...

Hüzünlüysen, evin sana artık dar,

Uzanırmış önünde sonbahar sokakları...

Umutmuş her bahar, 

Keşfetmekmiş doğayı...

Ve mutlulukmuş yaz,

Hissetmekmiş yüreğinde de sıcaklığı...

İster yansın cayır cayır, isterse olsun ayaz,

Sen hangi gerçek mevsimde olursan ol,

Çalarmış yüreğin bir diğerinin kapısını.

Sen yorgunsun, gelmişsindir uzun bir yol

Ev sahibi seni sarar, iyileştirirmiş yaranı.

Ortak olurmuş sevincine, unuttururmuş tasanı.

Bazen senle yola çıkar, gösterirmiş eserini,

Bir yaprağın yeşilini , kışın kömür karasını,
Böylece  hissedermişsin düşlerinin rengini.

Bir zaman diliminden ibaret olurmuş dışarısı
Ama asıl ait olduğun: İçimizin mevsimleri...