TOPRAK ZAMANDI

Her yaşam bir kitaptır aslında.Her gün beyaz bir sayfa koyarsın önüne.Her saat bir satır yazarsın,her dakika bir cümle,her saniye bir harf…O bembeyaz sayfayı kirletirsin durmaksızın.Tıpkı şimdi yaptığın gibi.Kimi zaman dostlukların olur o sayfada,kimi zaman aşkların.Bazen haksızlıklarını yazarsın,bazen de yaptığın hataları,yanlış anlaşılmalarını…Ama mutlaka yazarsın.Yazarsan yaşarsın çünkü.Çünkü kimse anlattıklarından anlamaz ya da anlattıkların değerli olmaz.Bir kaç kişi dışında herkesten aynı cümleyi duyarsın.Herkes robotlaşmış gibidir.”Sıkma canını,her şey düzelir…” tarzı konuşmalar bu robotların hafızasına yazılmış gibidir.Sen de bu robotları dinlersin.Robotlar için değil tabi ki.Canın sıkkınken gerçek dostların senden çok üzülür.

Her ölüm bir kitaptır.Önsözü ebeveynler tarafından yazılan,kitap hakkında düşüncelerin hep bir ağızdan ve bir cümleyle hocanın “Nasıl bilirdiniz?” sorusuna cevap olarak yazıldığı bir kitap.Herkes “İyi bilirdik.” Dedikten sonra alınırsın omuzlara ve çok değerli kitapların bulunduğu o rafa yerleştirilirsin.Tamamlanmamış diğer kitaplara örnek olursun.İyin de hatırlanır kötün de.Kitabında neler yazdıysan yeri ve zamanı gelince küçüklerin açar okur gerekli sayfanı,cümleni.Anılırsın yaptıklarınla.Bu anmaların sonunda ağızlardan “Rahmetli iyi adamdı.” cümlesi dökülüyorsa ne ala.

Yaşam ve ölüm…Bir kitap kadar bütün.Yaşamımızdaki her sayfa,her cümle bizim eserimiz.Her gün yeni bir sayfa,her saat bir cümle…Dünya denilen bu kütüphanede her harfinizin değerli olması dileğiyle…