15 Ocak 2015 Perşembe

SOĞUK HAVALARDA

Duvar yazılarında hayatımızı arıyoruz, soğuk havalarda günün en yüksek sıcaklığında akşamüstü hava kararırken
Bir cümle duymak mutlu ediyor, gün ışığında siyahını belli olan gözlerden, veyahut fersahlarca uzaktan akla yerleşen bir takım sevilerden bahsetmek.
Sadece geride kalan insanlardan konuşuyoruz, avcumda taze düşen bir kar ve bir tane daha, bir tane daha, bir tane… elini koyuyor; eline düşen kar tanesini kıskanırım derken.
Omzuma başını koyuyor, ellerimi bırakmamış, dünyanın en güçlü insanı ben oluyorum, demirin içindeki bakırı artırsan ne fayda!
Saçmalamıyorum diyorum, bunları derslerde anlatıyorlar.Gün gelecek lazım olacak, peki ya şimdi bana ne lazım? Her gün, her gün gelip giderken yolları, herkes gibi boşa yaşarken hayatı.
Gözlerin diyorum sonra tekrar. Kimsede yok bu adaletsiz büyü. Toplasan o gözleri senden bana hayal.
Saatimiz şimdiyi gösteriyor, var olan saniyeler şim-di, şim-di atıyor, alarmımız kurulu değil.
Duvar yazılarında hayatımızı arıyoruz, soğuk havalarda günün en düşük sıcaklığında, gece, gün aydınlanırken.

0 yorum:

Yorum Gönder

Yorumunuzu yazın gönderin, hakaret içermediği takdirde en kısa sürede yayınlayacağız. Anlayışınız için teşekkürler :)