25 Ocak 2015 Pazar

ZAMANLA...

Konuştuğun duvarlar mı oldu?
Taş bir plak mı çalıyor fonda?
Ellerin semada, gözlerin yolda..
Sarmış etrafını, yalnızlık korkusu

Yılmazsın artık beklemekten,
Sitem eder,gücenirsin kendince..
Ama her şeyi unutursun gelince,
Geçer hepsi, sarılınca yürekten..

Anlamazsın nasıl geçmiş bu zaman,
Hislenirsin, hep anarsın geçmişi..
Unutmazsın ne var ne yok yaşanan,
Titreyen ellerin kurular gözlerini...

Yargılarsın kendini,içindeki mahkemede,
Sorgularsın benliğini  ince ince kafandan...
Özlersin iyi kötü herkesi, aklın eskide.
Hızlı geçti diye hesap sorarsın zamandan,
Ayrı düşmek istemezsin,belki de hiç doyamadan...





0 yorum:

Yorum Gönder

Yorumunuzu yazın gönderin, hakaret içermediği takdirde en kısa sürede yayınlayacağız. Anlayışınız için teşekkürler :)