14 Ağustos 2014 Perşembe

Sahilim

Bulut matemiydi seni düşünmek, doğruyla gerçeğin farkını hissetmek damarlarımda. En sevdiğim sözcük olmuştu: Belki. Dudaklarının tadı bedenimde yayılışını hızlandırıyordu. Her hücremde ereksiyon: “Gerçek” “Gerçek” “Gerçek”! Öncesi nasıldı? Hislerim yas mı tutuyordu da bilmedim ben ne olduğunu? Gelecek’ti, zihnimi temizleyen, karnımdaki kıpırtıyı açıklayan.

Dalgalarımın kavuşmak için can attığı sahilim, nefesimin sahibi… Tatlı gülüşünle başlayan günlerim, öpüşlerine teslim olan duygularım, güveninin arkasına sığınan inancım bağladı bizi. En olmazı unutturan deli kanım, şüpheyi devirdi seninle. Kırmızıyı görüyorum artık. Başımı çevirdiğim her yerde narin kaneviçeler. Denizle yakamozlar, iğde ağacıyla yapraklar ve elini her tutuşumda parmaklarından sıçrayan kıvılcımlar… AŞK!

0 yorum:

Yorum Gönder

Yorumunuzu yazın gönderin, hakaret içermediği takdirde en kısa sürede yayınlayacağız. Anlayışınız için teşekkürler :)