Ben yazamam hiç. Yazmayı bilmem pek daha doğrusu. Ama çok iyi yazanlar tanırım. Artık kendilerini mi yazarlar, yoksa birileri mi onlara yazdırır, bilmem. Fakat onlar yazar, ben okurum. Onların yazdıklarını okudukça, o duyguları onlara yaşatıp, o yazıları yazdıranlara saygı duyarım. Şiir hissedebilen kişilerin işi. Bu yüzdendir, ben hiç yaklaşmam o kıyılara. Narin yelkenlilerin arasına kendi denizaltımı sokmaktan korkarım. Benim denizaltımın, onların yelkenlilerini kendisiyle birlikte aşağıya çekip yok etmesinden korkarım. Şiir benim işim değil doğrusu. Okurum, yorulmadan okurum. Ararım, bir gün bir şiirin beni de düşünüp anlayabileceğini umarım. O yüzden ben hep okurum ve beklerim. Bir gün benim için de biri yazar diye ben hep beklerim.
0 yorum:
Yorum Gönder
Yorumunuzu yazın gönderin, hakaret içermediği takdirde en kısa sürede yayınlayacağız. Anlayışınız için teşekkürler :)