ŞANSSIZ MUM
Biziz
şu hayatta şanssız olan. Biri tutar ellerimizden diye bekler olmuşuz. Unutmuşuz
kendimizin gücünü. Hayatta önümüzdeki karanlığa gaz lambası olmasını bilemedik.
Ya da bildik de, elimizi tutanlar gaz yağıydı, uçup gitti. Hiç mi yok uzun uzun
yanan da herkesi ışığına hayran eden? Var. Onları gelenler izledi. İzledi ama
sabah olunca üfledi de gitti. Kaldı onlara isli camlar. Kötü bir rüya mı bu
yoksa? Ölünce bitecek mi? Şimdi rüyadaysak, uyuyunca gerçeğe dalıyorsak? Ölsek
her şey tersine döner de ışıklarımızı izlerler mi? He he... İzlerler bizde bu
şans oldukça...
Bizim
bu şansımızla ancak biz mum oluruz, başkasının tutuşturduğu kıvılcımla
kendimizi erite erite sonumuzu hazırlayan. Çevremize meyve veren ağaç, ışık
saçan mum, kendimize dibinde karanlık bekleyen mumdan bir yaşam. Dünya adil
değil mi?
0 yorum:
Yorum Gönder
Yorumunuzu yazın gönderin, hakaret içermediği takdirde en kısa sürede yayınlayacağız. Anlayışınız için teşekkürler :)