KÖZ
Anılar uyanır kış uykusundan.
Düşünürsün
Düşünürsün.
Of diyerek üflersin ciğerlerindeki nargile dumanını
O dumanla anılar doğar sanki yeniden,
O dumanla anılar ölür sanki yeniden.
Biraz ara verirsin anı yaşamak için,
Sohbet muhabbet
Kahkaha sesleri ilişir kulağına.
Uzaklarda bir bebek güler,
Keşke çocuk olsaydım dersin
Anılar anı yaşamana izin vermez!
Nargileyi çekersin yine içine
Şişenin dibindeki o tertemiz suyu kirletirsin yavaş yavaş;
Tıpkı kalbin gibi
Aşk ile kalbini kirlettiğin gibi o suyu da köz ile kirletirsin.
Aşka inanmazsın ama sen
Aşk
Olsaydı yanında olurdu.
Olsaydı hak edende olurdu,
Yoksa hak etmiyor muydun?
Belki de bu kadar iyi, düşünceli biri olmamalıydın.
Bencillik de lazım tabi biraz da.
Amaan.
Boşver düşünme.
Aşk olmasa da olur di mi?
Bak, köz bitti.
Pardon, köz alabilir miyim?
0 yorum:
Yorum Gönder
Yorumunuzu yazın gönderin, hakaret içermediği takdirde en kısa sürede yayınlayacağız. Anlayışınız için teşekkürler :)