NEREDE KALMIŞTIK? ~ TOPRAK ZAMANDI

23 Ağustos 2014 Cumartesi

13:32 -

NEREDE KALMIŞTIK?

İlginç bir hikaye olmalıydı okuduğum. Uzanıp düşünmeye başladığım an hayallere dalıyordum. Gözlerimi kapattığımda, hayatımdaki,yani kitaptaki tüm kahramanların kederini ve neşesini ta derinlerimden hissediyordum. Okumaya çok kaptırıyorum kendimi, başka bir anlamda.
Herkesin hikayesi farklı ve bir diğerine karışamamanın çaresiz bekleyişini yaşıyordum. Sayfaları hızlıca çevirip göz attığınızda neler olabileceğini az çok kestirirsiniz ya, ama elinizden bir şey gelmez, yazılmıştır; hatta yayımlanmıştır bile. Engel olamaz, beklersiniz o sayfalara gelmeyi. Bu şekilde görüyor, seziyor; fakat bir şey yapamıyordum. Bekliyordum yılların geçmesini ve o sayfalara gelmeyi. Yaşanıyor ve mutlu sona bağlanıyordu bazen. Kimi zaman da mutlu son olmuyor; ama başka mutlulukları da beraberinde getiriyordu. Başka kahramanlar dahil olabiliyordu mesela. Buruk bir mutluluk olabiliyordu. Ben onları sadece okuyup içimde hissediyordum, bazen dahil olup paylaşıyordum yaşantılarını, ama asla değiştiremiyordum. Başkasının hikayesi olduğu için değil bu, kendi hikayem olsa da bir yere kadar değiştirebilidim. Zevkle yaşardım mesela bir kitaplık serüvenimi. Fakat hayat , o bitince hemen elime başka bir kitap daha sunardı, benden bağımsız. O kitabın kapağını kapattığımda, diğerleri beni bekliyor olurdu yani elimde olmadan. O ilk kitaba derdim ki: "Benim için en güzel hikaye sendin..." Bir yenisini okuyup içimde yaşamadan nereden bilebilirdim ki en güzel hikayenin o olduğunu? Elbette bir öncesini hep saklayacak, tozlanmasına asla izin vermeden ara sıra okuyup anımsayacaktım. Tekrar düşünüp, tekrar üzülüp sevinecektim,kapanmış ve bitmiş olan bir kitap olsa da artık o. Ama belki de yeni kitap, ilkinin devamı olurdu? Olamaz mıydı? Elbette olabilirdi. Yaşantımızda da kişiler değişmeden, bizim için bir dönemin kapanıp başka bir dönemin açıldığı olmuyor mu? Kahramanlar eksilip, yahut artabilir, değişiklikler olabilir ilkine göre.Ama ana karakterler değişmez.Tıpkı bunun gibi...
Bu şekilde devam edip giden binlerce kitaptan oluşur işte hayatımız. Bazen devamı olur, bir seri halinde devam eder. Bazen tamamen biter ve başka hikayelere yelken açarız.Hangisi olursa olsun, diğer kitabı asla unutamaz bilinçaltımız. Ve tahmin etsek, bilsek de nelere yolculuk yapacağımızı, bazen adım adım, sayfa sayfa yaşamamız gerekir sonunu görmek için. Heyecanlanırız. Elimize almak için can atar, uzanıp okuyacak,içinde kaybolacak bir köşe ararız. Ve her oturup elimize aldığımızda da, her ne yaşamış olursak olalım, kırılsak ve okumaya küssek bile , gözlerimiz arar, kalbimiz umar, benliğimiz umut eder bir diğer hikayeyi, daha güzelini. Yorgunluk çayımızı da alırız belki, ve hep aynı şeyi söyleriz,aynı canlılıkla : "Nerede kalmıştık?"

0 yorum:

Yorum Gönder

Yorumunuzu yazın gönderin, hakaret içermediği takdirde en kısa sürede yayınlayacağız. Anlayışınız için teşekkürler :)