HAZAN
Evvela arkadaşım olan insan,
Sonra yüreğimde yanan.
Saman alevi olmayan,
Kor kor yanan.
İçimi ısıtan insan.
Yanaklarımdaki çukurları derinleştiren,
Gözümü bulutlandıran.
Soluduğum hava olan insan.
Her hücreme teshir eden,
Aklımdan çıkmayan,
Dilimden düşmeyen,
Hayalim olan,
Hayallerimiz olan insan.
Geleceğim dediğim o insan.
Ya da bendim böyle sanan.
Sendin kandıran.
Nefesim gitti budur korkutan.
Şimdi yanar yüreğim acıdan.
Anılardır yaramı
dağlayan.
Göz yaşlarımdır yangını söndürmek için akan.
Tek tesellim: "derstir" bu yaşanan.
Yetmese de, budur umut veren.
Nasıl gülsün ki somurtan?
Zaman hazan,
Toprak zaman,
Zaman unutturan,
Seni...
Beni...
0 yorum:
Yorum Gönder
Yorumunuzu yazın gönderin, hakaret içermediği takdirde en kısa sürede yayınlayacağız. Anlayışınız için teşekkürler :)