TOPRAK ZAMANDI

Yine yağmurlu bir gündü

Çığlık çığlık sustum yine,

İçimden haykırdım..
Sonra kendi kendime kızdım
İçimden vurdum kırdım..
Niye bekledin? Neyi bekledin? Düşündüm durdum..
Sonra yine ağlayarak sustum,
Cama uzandı bakışlarım
Baktım baktım..
Seni dinledim her damlada,fısıltılarla geldin
Ama yaklaştıkça silindi bulutlu gözlerin.
Kayboldu artık bakışların da,
Eskisi gibi kolay gelmiyor artık aklıma..
Ama her geldiğinde,hala bir sızı var yüreğimin tam ortasında
Boğazıma kadar çıkan,orada düğümlenen bir sızı..
Ben yine o sızıyla uyandım bu sabah,
Yine o sızıyı yazdım bugün camlara
Ve..yine sen yoktun !
O an anladım ki,
Sen bende koca bir “SUS”tun…