14 Mart 2014 Cuma

SELİN

    İyi kilerim…

 En ummadığım anda kavuştum sevgine. Gerçeğimi fark ettim. Kaybolan insan saçmalar ya, benim saçmalığımın bozucusu oldun sen. Karmaşamdan kurtardın. Bir yudum suya muhtaç güvercine oluk oluk akıttın mutluluğu. Gözlerinde tanıdım iç gülümsemesinin nasıl olduğunu. Yaşam heyecanımı alevlendirdin körük gibi. İpince sesinle tatlı birliğimizden kocaman ısırık aldın. Kimi zaman bulutlandırdın gözlerimi, duyguyu hissetmekten çok işlemeyi öğrettin pamuk kumaşlı tene. Bal dudaklarınla dokundun, gamzelere. Bazen derin bir nefesti “Seni Seviyorum” demek. İç’lere dalmak ve can suyu…

 Yaşadığım en heyecanlı anların alarmıydı elimi tutuşun. Günlerce haykırabilirim doğrularımı. Buselerinin yakamozu kıskandırdığını kanıtlayabilirim. Güllerin seninle açtığını anlatabilirim doğa anaya sıkılmadan. En gerçeğimi paylaşabilirim bedenimle, bütün hislerimin tek noktadan yükselişini.

 Mutluluğuma kucak açan Şirin Gülüşlüm, En Kıymetlim…

 Uzaklığın kadar yakınım sana. Kabullendiğin her doğru kadar da eleştirel. Bana en anlamlı ikinci “evet” i söyleyene kadar tıkırdayacak bedenim. Hiçbir mesafe giremesin aramıza.

 Seni göremediğin kadar çok seviyorum!

                                                                                                                                        Ümit'in.

0 yorum:

Yorum Gönder

Yorumunuzu yazın gönderin, hakaret içermediği takdirde en kısa sürede yayınlayacağız. Anlayışınız için teşekkürler :)