MÜZE
Sensiz sabahları erteliyordum.
Güneşi kovuyordum,
Sabah olmasın istiyordum.
Değmesin bir ışık hüzmesi tenime,
Yanardım.
Geceler bizim olsun isterdim.
En güzel kumruları kıskandıracaktık
Sabahlara kadar defalarca, bıkmadan.
İçimdeki benle şimdi kavgam
Kumsala yazılmış aşk için.
Kanadı kırık kuş gibi çırpındım
Ardına bıraktığın yangın yerinde.
İçinde yanan yanana.
Zihnim sayar adımlarımı,
Zincir gibi tutsak eden
Kayıplarıma, anılarıma doğru attıklarımı.
Aklım olmuş kayıplar müzesi,
Kaybolan kaybolana.
Müzemin şaheseri:
Sen.
Unutulan köşede artık yerin.
0 yorum:
Yorum Gönder
Yorumunuzu yazın gönderin, hakaret içermediği takdirde en kısa sürede yayınlayacağız. Anlayışınız için teşekkürler :)