1 Mayıs 2014 Perşembe

RİCA

  Yaşadığım dağın eteğinde büyük ağaçları kandırıp soracağım onlara o’nun nefesinin tadı nasıl? Onlar dememeli bana biz bilemeyiz. Eğer derlerse şaşırmalıyım, öfkelenip bağırmalıyım cahilliklerine. Şimşekler çakmalı, yıldırım üzerime düşmeli ki aklımı başıma devşirmeliyim, en kötü zamanların filozofları gibi. Oturup uslu uslu düşünmeliyim sonra: Uzaktan sevenden aşık olmaz, benden şair olmaz!
   Bilet kesiliyor, yakını uzak yapan kadar uzağı yakın yapan dört teker binince gider şirketinin birinden. Karanlık pencereden görünür, dışarıdan bakanlar sanıyorum diyecek karanlık pencereden de görünür. Yol bitmez iki taraflı karanlığın soğuğunda. Düşüncelere ışık dolar en uzun elektrik lambasından. Neyse ki sabah oluyor, bir ses kulağı tırmalıyor da eski güneşin selamını alıyorsun. Aklına azıcık ısı gidiyor: Hayale aşık olunmaz, benden şair olmaz!
   Emektar bir renk cümbüşü ayaklarına kapanıyor, estağfurullah demelisin yoldan geldim. Önce yıkayayım öyle basayım sana, saygıdeğer bir halımızsın sonuçta. Gel hadi balkona bak karşıya. Yine meyve verdi - yine toplanmayacak - yenidünya.. Ne yeni dünya ama diyorsun, eskisi güzeldi  - öyle çok eskisi de değil canım - İçeriden burnuna sarma kokuları geliyor da kalbine giden yol önce mideden geçiyor sonra da beyne uğruyor: Konuşmadan aşık olunmaz, benden şair olmaz!
   İlk gördüğün, tek heceli - ikincisi silinmiş - bir yalnızlık yok edici. Ardından düşündüğün, ne kadar yumuşak saçların ve pamuk ellerin. Bir dostun yanında olmalıydı ki o’ndan bahsetmeliydin gözlerinin büyük olduğu kadar, gülüşünün de ağır abi olduğunu. Karşımda yalnız başına oturuyor olmalı gözlerini benden almadığına göre. Der demez deniz devreye giriyor, hem de ne girmek. Muhabbetin maviliği denizi kıskandırıyor, kahverengi de bulutu. İşbirliği yapıp başıma vuruyorlar da aklımı çeliyorlar: Sabretmeden aşık olunmaz, benden şair olmaz!
   Bu sefer sadece yakını uzak yapandan alıyorsun. Gözlerini dikiyorsun tavandan gelen, sonuna kadar giden yeşil çizginin ucuna. Düşün, düşün, düşün; gördüm, daha çok sevdim çünkü hayalimden daha güzeldi - ben çok güzel hayal ederim oysa - Düşündükçe aklım çalışmaya başladı, önünü alamadım sonra: o’na yazdığını anlayacak diye ödü kopandan aşık olmaz, benden şair olmaz!
Sen beni sev ama mutlaka, beni düşün her an fakat şair olmamı isteme benden. Senin güzelliğini şiire dökemem. Senin sevgine layık olamam, şiire yansıtamam; ben şair olamam..

0 yorum:

Yorum Gönder

Yorumunuzu yazın gönderin, hakaret içermediği takdirde en kısa sürede yayınlayacağız. Anlayışınız için teşekkürler :)