SAKIN
Herkes koşuyordu amacına...
Her şey durdu sonra...
Benliklerinin yerini
Bencilliklerinin aldığı
Karakterli insanlarla dolu dünya
Vazgeçti dönmekten...
Kaybettiler duygularını
Amaçları uğruna...
Halbuki aşk vardı kalplerinde,
Onlara göre.
Akıllarında da sadece bir yatak...
"Aşka inanmıyorum." cümlesi
Bozdu sessizliği daha sonra...
Çarşafları kadar temiz kalpleriyle
Başladılar aşkı savunmaya...
Evet haklıydılar.
Yürüdüğüm yolun sokak lambası bozuktu.
Her taraf zifiri karanlıktı.
Dostlarım da ordaydı,
Karanlıkla kamuflaj edilmiş insanlar da...
Göremeyeceğim sandılar,
Duyamayacağım,
Bilemeyeceğim...
Üç maymunu oynadım.
En çok da sustum.
Onlara izin verdim
Her şeyi bilsinler diye...
Sadece sustum.
Bağırarak sustum.
Gözlerinin içine bakarak sustum.
Onlara izin verdim
Her şeyi bilsinler diye...
Ama bilemediler,
İnsan olmayı bilemediler.
Evet yoktu.
Aşk yoktu.
Yok...
İnandım buna,
İnanabildim.
Sakın gözlerimin içine bakma.
0 yorum:
Yorum Gönder
Yorumunuzu yazın gönderin, hakaret içermediği takdirde en kısa sürede yayınlayacağız. Anlayışınız için teşekkürler :)