ÖZGÜRSÜN ÇOCUK
Rahatça süzülüşünü karanlığı delerek,
Onun gibi olmak istedi imrenerek.
Denizlere aşık eden yakamozu kıskandı çocuk...
Sevgililerin yorulunca dinginliği bulduğu,
Sarılıp ona bakınca her şeyi unuttuğu.
Kanatlarıyla göğü okşayan kuşu kıskandı çocuk...
İstediği bulutu menzil seçip gittiği,
Kötülükleri mavilere boğup, beslemeliydi düşlerini.
Bazen bir uçurtmanın uzaklardan gülümseyişi,
Bazen de teknenin denizle sevişmesi
Toprağın suyla buluşması da olmak istedi...
Üzülme çocuk!
Hepsindeki özgürlüğü bulacaksın.
Küçücük ellerini koy sol göğsüne duyacaksın,
O ritimde tadacaksın yaşamın gerçekliğini
Unutma çocuk!
Görmesen de hisset hür olmanın tazeliğini...
0 yorum:
Yorum Gönder
Yorumunuzu yazın gönderin, hakaret içermediği takdirde en kısa sürede yayınlayacağız. Anlayışınız için teşekkürler :)