TREN ÇIĞLIKLARI
Yağan kar
dokunuyor tenime.
Pamuk gibi...
Sen gibi...
Bulutlar
sıkıştırdı yeryüzünü,
Ayrıca beni, ama bir başka.
Aklımda bir
sen,
Bir şiirim,
Bir de
içimdeki hasret...
Boşluk kaldı
senden emanet.
Kar bastım.
Doldurmadı, yetmedi.
Söndürmedi
hasret yangınını.
Tren geliyor
ıslıklarıyla.
Bana göre
çığlıklarıydı.
Senin
çığlıklarındı,
Beni bırakıp
melek olurken.
Ayaklarım
boşluğun ucunda.
Dilimde
bizim şarkımız.
Kafamda tek
soru:
Düşersem
çığlıklı soğuk metalin önüne,
Alır mısın
beni yanına meleğim?
0 yorum:
Yorum Gönder
Yorumunuzu yazın gönderin, hakaret içermediği takdirde en kısa sürede yayınlayacağız. Anlayışınız için teşekkürler :)